Details voor de liefhebber
Blijf op de hoogte en volg Pauline Pearl
15 Februari 2013 | Peru, Cuzco
Hey oelepetoetjes! Hier wat details voor de liefhebbers!
Ik kreeg best wel veel vragen over mijn gezin, dus dat zal ik eerst van verder toelichten.
Ik woon bij de familie Guevara. De familie zelf bestaat uit 5 personen. Edy (de papa) Lily (de mama) de mysterieuze oudste broer die ik nog nooit heb gezien, Mauri (19 jarige zoon) en Sebastian (de jongste, 13 jaar)
Lily werkt overdags altijd ergens buitenshuis, wat ze doet is me niet helemaal duidelijk. Edy is een huisvader.
Edy is echt een geweldige man! Hij is de voornaamste reden dat alle vrijwilligers die hier wonen, zich zo snel thuis voelen. Een echte bezorgde huisvader, die altijd vraagt of je je wel goed voelt als je je bord niet helemaal leeg hebt, die altijd vraagt naar je dag enzovoorts. Een heerlijke hartelijk vent. Hij dekt sochtends altijd de tafel voor het ontbijt (wat niet gezamenlijk is), zorgt voor een heerlijke lunch tussen de middag (wat we wel altijd met z'n allen eten) en hij kookt ook altijd een klein avondmaal.
Verder begin ik steeds meer te wennen aan het leven hier. Er zijn heel veel vreemde dingen, die nu al bijna automatisch gaan. Bijvoorbeeld niet je WC papier in het toilet gooien. Dat doe je in het begin wel 1000x fout. Wat ook vreemd is, is dat er in de openbare toiletten (restaurants e.d.) vaak geen doortrek is. Dan staat er naast de WC een enorme bak met regenwater of iets dergelijks, waarvan je dan een emmertje moet nemen en in de WC moet gooien, heel vreemd haha.
Waar ik maar niet aan kan wennen (correctie: waar ik maar niet aan WIL wennen) is de charmes van de mannen hier. Ik kreeg de vraag of ik wel eens lastig gevallen word door mannen op straat.
Absoluut niet. Je krijgt meer aandacht omdat je overduidelijk toerist ben, toeterende taxi's enzo, maar het is altijd alleen positiefs. Waar mannen in Nederland wel eens heel erg opdringerig kunnen zijn, zijn mannen hier voornamelijk heeeeeel erg complimenteus. en dan ook echt ALTIJD! Passerend op de straat fluisteren ze wel eens een complimentje naar je, als je iets koopt in een winkel word je bedankt met bonita of mamacita. Als je aan het onderhandelen bent over de prijs van een taxi, word je het alleen eens over de prijs van 3 sol, omdat je het mooiste meisje ooit bent.
Eigenlijk zijn het gewoon enorme slijmballen haha!
Maar het is wel lekker voor je self-esteem.
Oh trouwens, ik ben nog steeds in Cusco. Dat behoeft vast ook wel toelichting gezien ik eigenlijk de 9de zou vliegen naar Iquitos. Ik heb besloten om wat later te vliegen vanwege het feest in Puno, eerst zou ik vanuit Puno naar Iquitos vliegen maar dat kon alleen voor belachelijke prijzen, vandaar dat ik nu weer in Cusco zit. Maandag vlieg ik wel echt naar Iquitos.
Mijn Spaans vordert overigens wel erg goed. Verleden tijd blijft erg lastig (want ze hebben 4 verschillende verleden tijden, god knows why) maar tegenwoordige tijd en toekomst zijn beide goed te doen! Ik kan me in ieder geval met gemak redden, en een small talk in een taxi is ook geen probleem.
En dat was het denk ik wel.. laat het me weten als je nog vragen hebt hihi ^^
heel veel liefs vanuit hier, ciaaao!
xxxxxxxxxxx
Ik kreeg best wel veel vragen over mijn gezin, dus dat zal ik eerst van verder toelichten.
Ik woon bij de familie Guevara. De familie zelf bestaat uit 5 personen. Edy (de papa) Lily (de mama) de mysterieuze oudste broer die ik nog nooit heb gezien, Mauri (19 jarige zoon) en Sebastian (de jongste, 13 jaar)
Lily werkt overdags altijd ergens buitenshuis, wat ze doet is me niet helemaal duidelijk. Edy is een huisvader.
Edy is echt een geweldige man! Hij is de voornaamste reden dat alle vrijwilligers die hier wonen, zich zo snel thuis voelen. Een echte bezorgde huisvader, die altijd vraagt of je je wel goed voelt als je je bord niet helemaal leeg hebt, die altijd vraagt naar je dag enzovoorts. Een heerlijke hartelijk vent. Hij dekt sochtends altijd de tafel voor het ontbijt (wat niet gezamenlijk is), zorgt voor een heerlijke lunch tussen de middag (wat we wel altijd met z'n allen eten) en hij kookt ook altijd een klein avondmaal.
Verder begin ik steeds meer te wennen aan het leven hier. Er zijn heel veel vreemde dingen, die nu al bijna automatisch gaan. Bijvoorbeeld niet je WC papier in het toilet gooien. Dat doe je in het begin wel 1000x fout. Wat ook vreemd is, is dat er in de openbare toiletten (restaurants e.d.) vaak geen doortrek is. Dan staat er naast de WC een enorme bak met regenwater of iets dergelijks, waarvan je dan een emmertje moet nemen en in de WC moet gooien, heel vreemd haha.
Waar ik maar niet aan kan wennen (correctie: waar ik maar niet aan WIL wennen) is de charmes van de mannen hier. Ik kreeg de vraag of ik wel eens lastig gevallen word door mannen op straat.
Absoluut niet. Je krijgt meer aandacht omdat je overduidelijk toerist ben, toeterende taxi's enzo, maar het is altijd alleen positiefs. Waar mannen in Nederland wel eens heel erg opdringerig kunnen zijn, zijn mannen hier voornamelijk heeeeeel erg complimenteus. en dan ook echt ALTIJD! Passerend op de straat fluisteren ze wel eens een complimentje naar je, als je iets koopt in een winkel word je bedankt met bonita of mamacita. Als je aan het onderhandelen bent over de prijs van een taxi, word je het alleen eens over de prijs van 3 sol, omdat je het mooiste meisje ooit bent.
Eigenlijk zijn het gewoon enorme slijmballen haha!
Maar het is wel lekker voor je self-esteem.
Oh trouwens, ik ben nog steeds in Cusco. Dat behoeft vast ook wel toelichting gezien ik eigenlijk de 9de zou vliegen naar Iquitos. Ik heb besloten om wat later te vliegen vanwege het feest in Puno, eerst zou ik vanuit Puno naar Iquitos vliegen maar dat kon alleen voor belachelijke prijzen, vandaar dat ik nu weer in Cusco zit. Maandag vlieg ik wel echt naar Iquitos.
Mijn Spaans vordert overigens wel erg goed. Verleden tijd blijft erg lastig (want ze hebben 4 verschillende verleden tijden, god knows why) maar tegenwoordige tijd en toekomst zijn beide goed te doen! Ik kan me in ieder geval met gemak redden, en een small talk in een taxi is ook geen probleem.
En dat was het denk ik wel.. laat het me weten als je nog vragen hebt hihi ^^
heel veel liefs vanuit hier, ciaaao!
xxxxxxxxxxx
-
15 Februari 2013 - 19:03
Wenneke:
Pien! Stiekem volg ik jou verhalen over Peru ook hoor! Klinkt echt super leuk allemaal,, en wat doe je vééél, pff je bent er maar druk mee! Hopelijk komen er nog meer verhalen! xxxx -
16 Februari 2013 - 03:44
Lianne:
Fijn hoor, dat je zo regelmatig schrijft! Kunnen we een beetje bijhouden wat je allemaal meemaakt. En da's niet weinig zeg...
Toevallig zag ik gisteravond een klein stukje van een programma dat Peter opgenomen had over (slechte/bijzondere/avontuurlijke) wegen.
En dat ging over een bergweg, in Peru, bijzonder smal, met lekkere diepe ravijnen ernaast, waar de presentatoren met een SUV met hoge bepakking zich aan het verplaatsen waren. Ze vonden het zelf ook wel spannend.
Toen ze zagen dat er een bus achter ze reed, waren ze blij dat ze daar niet in zaten, afhankelijk van de rijkunsten van een chauffeur die je helemaal niet kent.
Heb jij je al wel aan de vaardigheden van zo'n buschauffeur, op zo'n lekker afgrondweggetje, over moeten geven?
Nouja, misschien vertrouw jij -met je nog erg verse rijbewijs- toch wel meer op de rijkunsten van zo'n chauffeur, op zo'n weg, dan op die van jezelf?
Tsja, je mag het niet uitproberen hè, hoe 't is om daar tussen de toeterende meute, in een wolk van stof de auto van je moeder file te parkeren tussen karren met ezels ervoor, gedeukte oude auto's en scooters met hele families erop?
Maar 't zit er dus bijna op: Cusco?
Ik had begrepen dat je met een boot een dagenlange reis naar Iquitos moest maken. Nu ga je toch met het vliegtuig? Stukje comfortabeler wel hè. En een stuk minder tijdrovend.
Nou, ben benieuwd naar je bevindingen daar. Lees 't wel weer! Geniet lekker verder, knuf, Lianne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
