Un pocito de todos
Blijf op de hoogte en volg Pauline Pearl
27 April 2013 | Peru, Iquitos
Dag honingdropjes! Ik heb het gevoel dat ik steeds minder heb om over te bloggen omdat zoveel dingen die ik nog niet verteld heb voor mij al gewoon aan het worden zijn. Gewoon de hele sfeer hier is echt geweldig. Ik kreeg de vraag of het voor mij als toerist veilig was om savonds over straat te gaan. Dat is juist superleuk om te doen hier. Goed ik zal niet zo gauw alleen gaan, maar dat doe je in Nederland ook niet. Verder voel ik me veiliger hier om straat savonds dan in Nederland. De sfeer is dan namelijk super relaxt. Mensen hebben hele kleine huizen dus het grootste gedeelte van het leven speelt zich ook af op straat. Mensen die met een tafel voor het huis zitten te eten, daar kun je dan soms ook gewoon bij aanschuiven. Die hebben dan voor wat meer mensen gekookt, en voor 1 of 2 sol eet je dan mee. En groepjes mannen die ook met een wilde verzameling stoeltjes net naast te straat zitten te kaarten. Er rijden hier toch zelden auto’s dus je kan prima op straat lopen en zitten, de scootertjes slingeren er wel omheen. Ook is het zo leuk dat de deuren hier altijd open staan. Savonds in Nederland gaan alle gordijntjes dicht, maar hier blijven de deuren gewoon openstaan dus elk huis waar je voorbij loopt kun je eventjes bij hun leven naar binnen kijken. Het is zo lastig om te omschrijven maar de sfeer is hier zo relaxt.
Ik moet me eigenlijk wel verontschuldigen dat het weer zo lang heeft geduurd. De tijd gaat hier simpelweg zo snel. Een moment terug ging ik nog voor 4 maanden op reis, en nu zit ik ineens over iets meer dan 2 weken alweer thuis. Bizar. Er is natuurlijk wel weer enorm veel gebeurt in de tussentijd. Huisgenootje Stefan richting Cusco vertrokken. Huisgenootje Inga richting Lima en daarna naar Bolivia. Nieuw huisgenootje Lisa aangekomen. Al met al hebben we nu een volledig vrouwenhuisje dus. En hoewel het heerlijk gezellig was met Stefan als man in huis, is een vrouwenhuis ook wel heel gezellig.
Verder is het water hier eindelijk een beetje gestopt met stijgen. Volgens mij heb ik daar nog niet eens zoveel over verteld. Tijdens het regenseizoen treed de rivier hier buiten zijn oevers, dus elk jaar staat ineens een enorm gedeelte van de stad onderwater. En dan ook niet slechts 2 blokken huizen ofzo he, nee werkelijk enorme stukken staan gewoon blank. Dat zijn natuurlijk ook de armste wijken. Met ongeveer een meter water in de straten worden er natuurlijk heel veel bruggetjes aangelegd. Die worden alleen gemaakt door de bevolking zelf en zijn dus niet echt van super kwaliteit. De bruggetjes bestaan gewoon uit palen die een stukje de grond in zijn geduwd (de natte grond, dus zelfs dat is al niet heel stabiel, en dan wordt daar 1 plank bovenop gelegd. TADA bruggetje. Die bruggetjes regenen ook enorm vaak nat en dat hout wordt dus ook heel week, wat dus inhoudt dat de planken ook nog enorm doorbuigen. Heen en weer schuddende, doorbuigende, 1-plank-brede bruggetjes dus. Sounds like fun toch? Het gebeurt ook enigszins regelmatig dat mensen er door heen zakken of er af vallen, maar dat hebben we tot nu toe nog wel weten te voorkomen gelukkig. Maar het water stijgt inmiddels niet meer echt, wat zou moeten betekenen dat het binnen 2 weken ongeveer ook echt flink gaat dalen. Goed nieuws dus voor al die mensen die nu tot hun knieën in het water leven, of tijdelijk ongeveer op het dak van hun huis wonen.
Verder was er ook vorige week woensdag een opstand tegen de corrupte regering. Rustig aan het werk op mijn schooltje (waarvan ik de naam nu wel weet, Cristo Redentor!) en staat er ineens aan de ene kant een groep demonstrerende mensen en aan de andere kant een rij politiemannen. Altijd leuk als dat soort meetings recht voor de school zijn. Alle klassen werden dus direct geëvacueerd naar een ruimte achter de school omdat de politie hier nogal vaak met traangas te werk schijnt te gaan. Dat was wel even een spannend momentje. Uiteindelijk viel het natuurlijk allemaal mee en gebeurde er eigenlijk helemaal niets, maar de demonstratie was wel leuk om te zien. Natuurlijk spandoeken, en er werden leuzen geroepen, maar het toneel werd voornamelijk gedomineerd door een man die door 2 enorm boxen aan het speechen was, wat af en toe leiden tot instemmend gejuich van de rest van de groep. Ook meende ik vanaf de andere kant van de straat gewoon een gezellig salsa muziekje te horen, je kan natuurlijk niets zonder muziek hier.
Oh wat hier ook altijd zijn eigen muziekinstallatie heeft, is de bus! Ze hebben hier een soort uit de kluiten gewassen volkswagenbussen die het openbare vervoer vormen. Niet gebonden aan tijden of iets dergelijks, je gaat gewoon naar het busstation en hoopt dat hij snel langskomt. De meeste ongelukken die hier gebeuren, gebeuren met de bussen. Ze zijn namelijk enorm hoog en vrij lomp, met het gevolg dat je dus ongeveer overal in een dode hoek zit. Die bussen hangen soms dus ook van ellende aan elkaar. Vol deuken en krassen en sowieso is de helft van de bus al bezig met weg roesten. Het geniale is dus die gevaartes hier wel bijna allemaal hun eigen muziekinstallatie hebben die gewoon keiharde muziek over de weg heen knalt. Alle bussen zijn hier Partybussen.
En om een andere veel genoemde vraag te beantwoorden: nee ik spreek geen vloeiend Spaans. Helaas. Ik ben geen genie en 4 maanden is toch een vrij kort tijdbestek om een taal volledig te spreken. Natuurlijk spreek ik het (denk ik dan) wel redelijk. Ik schat ongeveer op het niveau wat je eigenlijk zou moeten hebben na het af ronden van de middelbare school in Frans of Duits. Het leuke is dat ik sinds mijn vertrek uit Cusco absoluut niet meer het gevoel ben dat ik Spaans aan het leren ben. Tot je even een momentje neemt om naar jezelf te luisteren, en toen realiseerde ik me ineens dat ik toch ineens wel bijna alle verschillende tijden beheers, en een groot gedeelte van de onregelmatige werkwoorden goed vervoeg. Schouderklopje voor mezelf.
Nog een veel voorkomende vraag: nee ik word hier niet opgegeten door de insecten. Ik heb tot nu toe 1 x een spin gezien die inderdaad wel boven Nederlands formaat groot was, en verder een wilde verzameling kevers, maar daar houdt het wel mee op. Dat hele gedoe met altijd je schoenen controleren, en dat je eigenlijk niet op blote voeten kan lopen omdat zelfs de vlinders wel giftig zouden kunnen zijn, blijkt wel mee te vallen. Hoewel ik wel vanaf woensdag voor 3 dagen naar de jungle ga, dus ik denk dat ik het tekort aan insecten dan ruimschoots in ga halen
Verder ben ik nog steeds lekker aan het werken op de school van El Manguare, Cristo redentor, en ben ik campagne aan het lopen. Er zitten altijd te weinig dagen in de week omdat ik het allemaal wel tegelijk zou willen doen. Ik denk dat ik er nu maar eens mee op houdt overigens. Vandaag hebben we weer een campagne voor geboortepapieren en DNI, alleen minderjarigen dit keer. Ben benieuwd hoeveel mensen er dit keer komen opdagen (:.
Heel veel liefs!!! En tot over 2 weeeekjes!(:
Ik moet me eigenlijk wel verontschuldigen dat het weer zo lang heeft geduurd. De tijd gaat hier simpelweg zo snel. Een moment terug ging ik nog voor 4 maanden op reis, en nu zit ik ineens over iets meer dan 2 weken alweer thuis. Bizar. Er is natuurlijk wel weer enorm veel gebeurt in de tussentijd. Huisgenootje Stefan richting Cusco vertrokken. Huisgenootje Inga richting Lima en daarna naar Bolivia. Nieuw huisgenootje Lisa aangekomen. Al met al hebben we nu een volledig vrouwenhuisje dus. En hoewel het heerlijk gezellig was met Stefan als man in huis, is een vrouwenhuis ook wel heel gezellig.
Verder is het water hier eindelijk een beetje gestopt met stijgen. Volgens mij heb ik daar nog niet eens zoveel over verteld. Tijdens het regenseizoen treed de rivier hier buiten zijn oevers, dus elk jaar staat ineens een enorm gedeelte van de stad onderwater. En dan ook niet slechts 2 blokken huizen ofzo he, nee werkelijk enorme stukken staan gewoon blank. Dat zijn natuurlijk ook de armste wijken. Met ongeveer een meter water in de straten worden er natuurlijk heel veel bruggetjes aangelegd. Die worden alleen gemaakt door de bevolking zelf en zijn dus niet echt van super kwaliteit. De bruggetjes bestaan gewoon uit palen die een stukje de grond in zijn geduwd (de natte grond, dus zelfs dat is al niet heel stabiel, en dan wordt daar 1 plank bovenop gelegd. TADA bruggetje. Die bruggetjes regenen ook enorm vaak nat en dat hout wordt dus ook heel week, wat dus inhoudt dat de planken ook nog enorm doorbuigen. Heen en weer schuddende, doorbuigende, 1-plank-brede bruggetjes dus. Sounds like fun toch? Het gebeurt ook enigszins regelmatig dat mensen er door heen zakken of er af vallen, maar dat hebben we tot nu toe nog wel weten te voorkomen gelukkig. Maar het water stijgt inmiddels niet meer echt, wat zou moeten betekenen dat het binnen 2 weken ongeveer ook echt flink gaat dalen. Goed nieuws dus voor al die mensen die nu tot hun knieën in het water leven, of tijdelijk ongeveer op het dak van hun huis wonen.
Verder was er ook vorige week woensdag een opstand tegen de corrupte regering. Rustig aan het werk op mijn schooltje (waarvan ik de naam nu wel weet, Cristo Redentor!) en staat er ineens aan de ene kant een groep demonstrerende mensen en aan de andere kant een rij politiemannen. Altijd leuk als dat soort meetings recht voor de school zijn. Alle klassen werden dus direct geëvacueerd naar een ruimte achter de school omdat de politie hier nogal vaak met traangas te werk schijnt te gaan. Dat was wel even een spannend momentje. Uiteindelijk viel het natuurlijk allemaal mee en gebeurde er eigenlijk helemaal niets, maar de demonstratie was wel leuk om te zien. Natuurlijk spandoeken, en er werden leuzen geroepen, maar het toneel werd voornamelijk gedomineerd door een man die door 2 enorm boxen aan het speechen was, wat af en toe leiden tot instemmend gejuich van de rest van de groep. Ook meende ik vanaf de andere kant van de straat gewoon een gezellig salsa muziekje te horen, je kan natuurlijk niets zonder muziek hier.
Oh wat hier ook altijd zijn eigen muziekinstallatie heeft, is de bus! Ze hebben hier een soort uit de kluiten gewassen volkswagenbussen die het openbare vervoer vormen. Niet gebonden aan tijden of iets dergelijks, je gaat gewoon naar het busstation en hoopt dat hij snel langskomt. De meeste ongelukken die hier gebeuren, gebeuren met de bussen. Ze zijn namelijk enorm hoog en vrij lomp, met het gevolg dat je dus ongeveer overal in een dode hoek zit. Die bussen hangen soms dus ook van ellende aan elkaar. Vol deuken en krassen en sowieso is de helft van de bus al bezig met weg roesten. Het geniale is dus die gevaartes hier wel bijna allemaal hun eigen muziekinstallatie hebben die gewoon keiharde muziek over de weg heen knalt. Alle bussen zijn hier Partybussen.
En om een andere veel genoemde vraag te beantwoorden: nee ik spreek geen vloeiend Spaans. Helaas. Ik ben geen genie en 4 maanden is toch een vrij kort tijdbestek om een taal volledig te spreken. Natuurlijk spreek ik het (denk ik dan) wel redelijk. Ik schat ongeveer op het niveau wat je eigenlijk zou moeten hebben na het af ronden van de middelbare school in Frans of Duits. Het leuke is dat ik sinds mijn vertrek uit Cusco absoluut niet meer het gevoel ben dat ik Spaans aan het leren ben. Tot je even een momentje neemt om naar jezelf te luisteren, en toen realiseerde ik me ineens dat ik toch ineens wel bijna alle verschillende tijden beheers, en een groot gedeelte van de onregelmatige werkwoorden goed vervoeg. Schouderklopje voor mezelf.
Nog een veel voorkomende vraag: nee ik word hier niet opgegeten door de insecten. Ik heb tot nu toe 1 x een spin gezien die inderdaad wel boven Nederlands formaat groot was, en verder een wilde verzameling kevers, maar daar houdt het wel mee op. Dat hele gedoe met altijd je schoenen controleren, en dat je eigenlijk niet op blote voeten kan lopen omdat zelfs de vlinders wel giftig zouden kunnen zijn, blijkt wel mee te vallen. Hoewel ik wel vanaf woensdag voor 3 dagen naar de jungle ga, dus ik denk dat ik het tekort aan insecten dan ruimschoots in ga halen
Verder ben ik nog steeds lekker aan het werken op de school van El Manguare, Cristo redentor, en ben ik campagne aan het lopen. Er zitten altijd te weinig dagen in de week omdat ik het allemaal wel tegelijk zou willen doen. Ik denk dat ik er nu maar eens mee op houdt overigens. Vandaag hebben we weer een campagne voor geboortepapieren en DNI, alleen minderjarigen dit keer. Ben benieuwd hoeveel mensen er dit keer komen opdagen (:.
Heel veel liefs!!! En tot over 2 weeeekjes!(:
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
